In deze mixed-method studie werd onderzocht waarom vrouwelijke jongvolwassenen in heteroseksuele context min- der vaak orale seks ontvangen dan mannelijke jongvolwassenen. Genderverschillen werden nagegaan in het aantal partners en gemiddelde frequentie van orale seks. Daarnaast werd gekeken naar intimiteit, genitaal zelfbeeld en seksuele autonomie en orale seksbeleving. Eerst vulden 273 eerstejaars studenten een online survey in. Vervolgens werden semigestructureerde interviews afgenomen bij 10 eerstejaars studenten. Uit de survey bleek zoals verwacht dat vrouwen van minder partners orale seks ontvangen, het ontvangen van orale seks intiemer vinden, het geven van orale seks minder intiem vinden en een negatiever genitaal zelfbeeld hebben dan mannen. Er bleek geen genderver- schil in seksuele autonomie te bestaan. Uit de interviews bleek dat zowel vrouwen als mannen dachten dat vrouwen minder orale seks ontvangen dan mannen omdat vrouwen het minder snel toelaten en/of initiëren dan mannen. De meest gegeven redenen door vrouwen waren ervaren (genitale) onzekerheid en zich niet intiem voelen met de ander. Daarnaast gaven beide genders aan het vanzelfsprekender te vinden om vaker en eerder fellatio te laten plaatsvinden, waarschijnlijk vanwege nog heersende gendernormen waarbij het seksueel plezier van de man centraler staat.

In dit artikel wordt een analyse gemaakt van wat ondertussen vrij breed bekend staat als ‘gender doen’ en betrekt dit zowel op de seksuologische wetenschap als op de praktijk van (hetero)seksuele contacten. De rode draad door het verhaal wordt gevormd door een vijftal problemen die gesignaleerd worden in de wijze waarop er in de seksuologie met gender omgegaan wordt en de kennis die daarmee omtrent seks en gender ‘geconstrueerd’ wordt. Als antwoord op die problemen wordt vervolgens een interactioneel contextueel perspectief op gendered sexuality geëxploreerd. Geconcludeerd wordt dat sekseverschillen in seks in niet onbelangrijke mate bepaald worden door doorlopende sociale processen zoals selectieve aandacht, interpretatie en herinnering, regulatie en zelfregulatie, norm sending en expectancy confirmation. Er wordt een lans gebroken voor meer aandacht voor (en meer onderzoek naar) de microdynamica van gender in de dagelijkse (socio-seksuele) interactie en een beter begrip voor de wijze waarop gender en seksualiteit continu in de (seksuele én seksuologische) praktijk van alledag vorm krijgen.