Samenvatting
Doel: Onderzoek van bronnen die suggereren dat mannen en vrouwen verschillen in beleving van seksueel plezier en dat dergelijke genderverschillen het gevolg zouden zijn van een aangeboren grotere seksuele ’drive’ van mannen; een hypothese die wordt ondersteund vanuit evolutionair psychologisch perspectief en veronderstelde genderverschillen in reproductieve strategieën.Methode: Narratieve review van beschikbaar wetenschappelijk bio-psychosociaal bewijs voor overeenkomsten in het vermogen van alle genders om seksueel plezier te ervaren en voor aanzienlijke verschillen in kansen tussen genders om seksueel plezier te kunnen ervaren.Resultaat: Er is volop evidence dat vrouwen en mannen niet verschillen in hun vermogen om seksueel plezier te erva- ren, maar dat seksuele activiteit voor heteroseksuele vrouwen in de meeste culturen minder plezierig is en voor hen meer nadelen heeft dan voor heteroseksuele mannen.Conclusie: Omdat genderverschillen in ervaren seksueel plezier geen biologisch gegeven zijn, zou een kritischer dis- cours over seksueel plezier bij kunnen dragen aan bewustwording van bestaande ongelijkheden. Dit helpt hopelijk bij het opheffen van de vele beperkingen die vrouwen ervaren om plezier aan seks te kunnen beleven en bij het verminderen van de tol die vrouwen voor seks betalen. Dat zou wereldwijd seksuele rechtvaardigheid en gelijkheid ten goede komen.