Een getalsmatige benadering van seksuele problemen in de huisartsenpraktijk

Op grond van gegevens uit de huisartsgeneeskundige literatuur wordt een getalsmatige schets gemaakt van seksuele problemen in de huisartspraktijk. Daarbij blijkt dat seksuele problemen, in hun totaliteit bezien, tamelijk frequent voorkomen, maar dat er nog geen eenduidig beeld bestaat over de prevalentie. Er zijn geen aanwijzingen voor een toename van de prevalentie in het afgelopen decennium. De vele onderscheiden seksuele stoornissen vormen ieder voor zich slechts incidentele gebeurtenissen voor huisartsen. De betekenis van de huisartsgeneeskundige benadering van seksuele problemen komt dan ook niet zozeer naar voren in specifieke therapieën, maar in een integrale op verheldering gerichte aanpak. Deze opvatting vindt steun in de beschikbare cijfers over het professioneel handelen van huisartsen. Huisartsen blijken seksuele problemen meestal zelf te behandelen via psychotherapie, voorlichting en advies of 'simpelweg' luisteren.