Hormonale therapie bij plegers van seksueel geweld: Een overzicht

  • Auteur:
    Katya Van Oeckel
  • Pdf openbaar:
    Yes

Het doel van dit artikel is om hormonale behandeling van seksuele geweldplegers een bredere bekendheid te geven binnen het (forensisch) psychiatrisch domein. Dit is een overzichtsartikel van de literatuur van 1993 tot heden. Onderzoekers hebben een verband aangetoond tussen androgenen en seksueel verlangen enerzijds en tussen androgenen en erectiele capaciteit anderzijds. Wanneer de hoeveelheid testosteron onder een kritische drempel is gezakt, wordt een vermindering van seksueel verlangen en erectiele capaciteit vastgesteld. Daarom werd eertijds chirurgische castratie uitgevoerd bij plegers van seksueel geweld. De resultaten uit de post-castratie studies spreken over een recidieverisico van minder dan 10%. Heden beschikt men over hormonale behandeling. In aanmerking komen seksuele geweldplegers waarbij er een diagnose van parafilie of parafiliegerelateerde stoornis is gesteld, die hyperseksueel zijn ingesteld en die er niet in slagen hun seksuele impulsen te beheersen via psychotherapeutische interventies.
Er bestaan op dit moment twee grote groepen van hormonale farmaca, namelijk de anti-androgenen en, meer recent, de Luteinizing Hormone Releasing Hormone (LHRH)-agonisten, die beiden hun behandelingseffect realiseren via inwerking op het androgeenmetabolisme. Gezien de LHRH-agonisten een meer drastische en meer consistente daling van het testosterongehalte geven en onderzoekers spreken over een gunstiger bijwerkingsprofiel, zal hun gebruik in de toekomst waarschijnlijk aan belang winnen.
Vooraleer van start te gaan met hormonale behandeling moeten bepaalde technische onderzoeken worden uitgevoerd en is een nauwe samenwerking met een somatisch arts van belang om contra-indicaties uit te sluiten. Ook gedurende de behandeling bestaat de noodzaak van strikte monitoring om tijdig bijwerkingen te onderkennen. Nauwgezet differentieel diagnostisch denken, een breed therapeutisch kader en voldoende kennis van de rol van androgenen binnen de mannelijke seksualiteit zijn noodzakelijk om goed te kunnen inschatten welke richting de hormonale behandeling zal geven aan het recidieverisico.

ISSUES