In de afgelopen decennia is er aandacht geweest voor de relatie- en seksualiteitsbeleving bij kankerpatiënten en hun partners, maar over het traject van de nabestaanden na het overlijden is nauwelijks geschreven. Aan de hand van beschrijvende fenomenologie zijn van zeven personen de ervaringen beschreven uit de periode na het overlijden van hun partner aan kanker, met specifiek aandacht voor seksualiteit en relaties. De resultaten onthulden vier thema’s: (1) ‘Overleden partner is (nog) altijd aanwezig’; (2) ‘‘Gewoon’ ik terug’; (3) ‘De omgeving en het onderwerp ‘seks en (nieuwe) relaties’’; en (4) ‘Tegenstrijdige gevoelens en gedachten over het verdergaan’. Een belangrijke bevinding is dat mensen na partnerverlies nog steeds seksuele behoeften en verlangens ervaren, die zij in meer of mindere mate kunnen accepteren en tot uiting kunnen brengen. Daarnaast ervaren zij veel tegenstrijdige gevoelens en gedachten rondom (de wens naar) nieuwe relaties. De interpersoonlijke verschillen zijn echter groot en variëren sterk naarmate de tijd verstrijkt. Herkenning in de verhalen van anderen en het besef dat er grote verschillen zijn tussen nabestaanden in (seksuele) wensen, verlangens en gedragingen, kunnen helpen bij verliesverwerking. Voor mensen die hun partner hebben verloren lijkt het dan ook belangrijk dat de diversiteit en ‘normaliteit’ van verschillende ervaringen wordt erkend.