Achtergrond: Zestig tot 90% van de chronische nierpatiënten ervaart seksuele disfunctie (SD), zelfs na niertransplantatie.
Methode: Vier cross-sectionele vragenlijststudies werden opgezet onder 312 nefrologen (N), 47 transplantatiechirurgen (TC), 1711 verpleegkundigen (V) uit 34 dialysecentra en 129 maatschappelijk werkers nefrologie (MWN) waarin de focus lag op het bespreken van SD.
Resultaten: De respons per studie: N 34.5%, TC 63.8%, V 45.6% en MWN 65.1%. De meeste zorgverleners bespraken SD met <50% van hun nierpatiënten: N 94.6%, V 75.5%, en MWN 56.9%. Geen van de TC besprak SD, voor of na operatie. N bespraken SD niet omdat patiënten hier zelf niet over begonnen (70.8%), terwijl TC iemand anders verantwoordelijk achtte (73.9%). V en MWN ervoeren barrières gebaseerd op taal en etniciteit (V 57.3%, MWN 49.4%). Een kwart van de MWN, 35% van de N en V en 58% van de TC bezaten weinig kennis over SD. De behoefte voor training was aanwezig: N 65.0%, TC 30.0%, V 68.3% en MWN 69.6%. Richtlijnen m.b.t. het bespreken van SD waren aanwezig op de afdelingen van 14.3% van de N, 16.7% van de TC, 43.3% van de V en 41.8% van de MWN. V en MWN bewust van deze richtlijnen bespraken seksualiteit vaker (p<0.007).
Discussie: In de spreekkamer van Nederlandse nefrologische zorgverleners wordt SD zelden besproken. Redenen hiervoor lopen uiteen van barrières gebaseerd op culturele diversiteit tot een gebrek aan initiatief aan de kant van de patiënt. Een tekort aan kennis en educatie en organisatorische problemen dragen bij aan het in stand houden van de huidige situatie.