Er is weinig bekend over anticonceptiecounseling bij vrouwen die een abortus ondergaan. Wel is bekend dat ruim 30% van de vrouwen die komen voor een abortus, eerder een abortus hebben gehad. Dit onderzoek heeft als doel meer inzicht te krijgen in de uitvoering van en de tevredenheid over de anticonceptiecounseling bij vrouwen die een herhaalde abortus ondergaan. We deden een kwantitatief onderzoek bij vrouwen vanaf 18 jaar die kwamen met een herhaald abortusverzoek. Het onderzoek is uitgevoerd van september 2019 t/m februari 2020 in 7 abortusklinieken in Nederland. De deelnemers ontvingen een vragenlijst op de dag van de abortus met vragen over de anticoncep- tiecounseling tijdens de vorige abortus, het anticonceptiegebruik voorafgaand aan de huidige abortus en tevens vragen over de inhoud en tevredenheid van de ontvangen anticonceptiecounseling. De gegevens zijn geanalyseerd middels descriptieve en bivariate analyses. In totaal hebben 140 vrouwen deelgenomen. 69% van de vrouwen was zwanger geworden tijdens anticonceptiegebruik. De meest genoemde reden om geen anticonceptie te gebruiken zijn bijwerkingen. Bij 86% van alle consulten werd over anticonceptie gesproken, waarbij in 93% de verschillende anticonceptiemogelijkheden benoemd. 97% van de respondenten voelde zich gesteund bij hun anticonceptiekeuze. De meeste vrouwen die komen voor een herhaalde abortus ontvangen informatie over anticonceptie en zijn tevreden over de ontvangen counseling. Bijwerkingen zijn een belangrijke reden om geen anticonceptie te gebruiken. Het is belangrijk om hier bij de counseling aandacht aan te schenken.

Induced abortion has mostly been studied from one particular point of view. Hence, sociologists, political scientists and anthropologists often focus on the analysis of prevailing norms, values and laws regarding induced abortion; psychologists like to study women’s individual emotional wellbeing pre- and post-abortion; and medical doctors mostly pay attention to the study of the best abortion techniques. The starting point of the current analysis of the decision to have an abortion is a systemic-contextual perspective on the issue. From that point of view, attention is being paid to the different levels at which a decision for abortion occurs: the societal and group level (who is being confronted with an unintended pregnancy; who decides to have an abortion and why?), the very often neglected relational and interpersonal level (who else is involved in this decision and how do these people play a role?) and finally the individual and intrapersonal level (how does the woman experience the decisional process herself?). By making use of five empirical studies, described in the doctoral thesis of the main author, an answer is given to remaining research questions at each of these three levels. For the purpose of the doctoral thesis, a population based survey on sexual and reproductive health, administrated to men and women living in Flanders (Sexpert, 2013), was combined with specific survey studies in women opting for induced abortion and male partners involved in the abortion process. The results provide an insight into the complexity of this issue and inform the reader about three different stories.

Abortus wordt heel vaak bestudeerd vanuit een éénzijdig discours. Zo richten sociologen, politicologen en antropologen zich bijvoorbeeld vaak op de analyse van heersende normen, waarden en wetgevingen inzake abortus, houden de psychologen zich voornamelijk bezig met de studie van vrouwen naar hun individueel emotioneel welzijn
voor en na een abortus, en gaat de aandacht van artsen voornamelijk naar de studie van de beste abortustechnieken. In de huidige analyse van de beslissing tot abortus, wordt vertrokken vanuit een systemisch-contextueel perspectief op het thema. In dat perspectief is er aandacht voor de verschillende niveaus waarop een dergelijke beslissing zich afspeelt: het maatschappelijke en groepsniveau (wie wordt ongepland zwanger en beslist tot abortus en waarom?), het vaak vergeten relationele en interpersoonlijke niveau (wie is nog bij deze beslissing betrokken en hoe spelen die een rol?) en tenslotte het individuele en intrapersoonlijke niveau (hoe ervaart de vrouw het besluitvormingsproces zelf?). Aan de hand van vijf empirische studies uit het doctoraat van de auteur (Vandamme, 2017) wordt een antwoord geboden op resterende onderzoeksvragen op elk van die drie niveaus. Voor het doctoraat werd een algemene populatiestudie over seksuele en reproductieve gezondheid bij mannen en vrouwen woonachtig te Vlaanderen (Sexpert, 2013), gecombineerd met specifieke vragenlijststudies bij vrouwen die opteerden voor een abortus en bij de abortus betrokken partners. De resultaten werpen een blik op de complexiteit van dit thema en vertellen drie verschillende verhalen.

Beschouwing.

Onzekerheden over uiterlijk en functie van de penis kunnen grote impact hebben op het zelfvertrouwen en functioneren van mannen. Zorgen om de penislengte zijn frequent voorkomend en beslaan een heterogene groep patiënten. In dit artikel wordt de bestaande literatuur rondom de hulpvraag penisverlenging bij mannen met een normale penislengte beschouwd en worden adviezen gegeven voor patiëntcounseling. Het grootste deel van de hulpvragers blijkt een normale penislengte te hebben. Vele van hen overschatten de normale penislengte en zijn relatief goed gerust te stellen, echter een groep patiënten volhardt na herhaaldelijke gesprekken en lijdt aan het short penis syndrome. Voor de effectiviteit van de behandeling, zowel psychologisch als chirurgisch, is het van belang om een zo volledig mogelijk beeld van patiënt en zijn hulpvraag te verkrijgen.